Vandaag weer voor onderzoek en gesprek met gyn naar Nijmegen geweest.
Samen met Rutger had ik de beslissing genomen om te gaan voor een keizersnede, om verschillende redenen.
Tijdens het gesprek met de arts-assistent Van den Brink hebben we aangegeven dat het gesprek met de gyn van vorige week erg onaangenaam overkwam. Maar dat we een beslissing hebben genomen.
Aangezien hij daar niet over mag beslissen, werden we doorgestuurd naar de supervisor, de gynaecoloog. Wederom een nieuw gezicht voor ons: dr Van Dillen.
Dit gesprek begon exact gelijk aan die van vorige week, dus mijn reactie na een paar minuten was dan ook: hoe vaak moet ik mijn verhaal doen om gehoord te worden, want dit hebben we allemaal al besproken.
Er werd intimiderend en onbegrepen gereageerd, maar gelukkig heeft Rutger voet bij stuk kunnen houden (ik was al afgehaakt van dit verschrikkelijke gesprek) en uiteindelijk, na een uur praten, heeft de gyn mij in het operatiesysteem ingepland.
Hij moest dit wel met zijn collega's overleggen, want het kon zijn dat niemand mij zou willen opereren (....).
Ik heb een afspraak gekregen bij de anesthesist, en een telefonische afspraak met de gyn voor de e.v. woensdag. De gyn gaf me een hand en sloot af met de opmerking: "Dan zal ik je het dan nog een keer moeilijk gaan maken....".
Ongelooflijk, waar ben ik in godsnaam in terecht gekomen?
vrijdag 30 maart 2012
dinsdag 20 maart 2012
Nijmegen, het bezoek op 20 maart 2012
Het was een volle dag: van 10 tot 14 uur in het ziekenhuis geweest. Allerlei onderzoeken en gesprekken, en zoveel informatie dat het een paar dagen duurde voor ik het beetje had verwerkt.
Eigenlijk lopen er twee dingen naast elkaar: de gezondheid van de baby en de bevalling.
T.a.v. de baby zijn we de dag begonnen met (wederom) een uitgebreide echo. De arts was tevreden, de holle ader (die het bloed van het onderlichaam naar het hart vervoert) was alleen niet te vinden. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, zeer waarschijnlijk heeft het lichaam zelf een ader aangemaakt om het over te nemen. Als er helemaal niets zou zijn, zou de baby nl niet leven.
De darmpjes (toch de zwakke plek bij deze afwijking) zagen er goed uit, al geeft dat absoluut geen garantie, aldus de echoscopiste. Het spannende moment is als de baby gaat eten, dan kan het alsnog misgaan met de darmen.
De baby schijnt grote voeten en lange benen te hebben.....
Vervolgens kwam het gesprek met de gynaecoloog (in opleiding), dr. Van den Brink en hebben we gesproken over de bevalling.
Dat gesprek verliep niet zo goed, aangezien ik zelf geen vertrouwen heb in een natuurlijke bevalling, als het gaat om mijn lichaam, de artsen, maar mn ook de baby (er is al iets niet ok, moeten we de baby dan ook nog aan een zware bevalling blootstellen?), en hij praatte richting het inleiden van de bevalling, om vervolgens op de natuurlijke manier te bevallen. Dit alles i.c.m. goede zorg, de juiste medicijnen om de gevolgen zoals bij bevalling nr. 1 te voorkomen en zonder pijn middels het toedienen van een ruggenprik.
Om mij hiervan te overtuigen werd uitgebreid alle nadelen en risico's van een keizersnede besproken. Ik raakte niet overtuigd en de gynaecoloog stelde voor om later op de dag nogmaals het gesprek aan te gaan, tezamen met zijn supervisor. Wij moesten op dat moment verder naar onze volgende afspraak; die met de kinderarts.
Om 12:00 uur gingen we het gesprek met kinderarts/neonatoloog Van Heijst in.
Hij heeft enige verdieping in de situatie en ook het vervolg kunnen geven: alles boven middenrif lijkt goed te zitten, en dat is een goed teken.
Zoals het er nu uit ziet, zal direct na de geboorte de algemene standaard check uitgevoerd worden. Eén a twee dagen later zal de baby uitgebreid onderzocht worden, middels o.a. röntgenfoto's en echo van hart, buik en alles er om heen.
O.b.v. de onderzoeken kunnen de aandachtspunten en bijzonderheden voor de toekomst worden vastgesteld. De kinderarts gaf aan dat er nu nog weinig is te zeggen over de gevolgen voor de baby, dat hangt af van de uitkomst van de onderzoeken en het feit of het eten binnen blijft en de darmen niet verstopt zullen raken. Er kunnen namelijk ook nog andere afwijkingen geconstateerd worden: voorbeelden hiervan zijn dat de milt niet aanwezig is (of dat er twee zijn) of problemen met de luchtwegen, waardoor er chronische verkoudheidsverschijnselen bestaan. Beide zaken zijn van invloed op de immuniteit van de baby, en er zal dan rekening gehouden moeten worden met vaccinaties, antibiotica toedienen e.d..
Wat wel duidelijk is, is als er de baby de eerste 5 dagen goed eet en poept, zonder dat er ook maar de minste of geringste twijfel is bij de werking van de darmen, de baby mee naar huis mag. De eerste dagen zijn cruciaal, daarna is de kans minimaal dat het alsnog mis kan gaan. Dit kan altijd nog gebeuren, maar de kans is te verwaarlozen, aldus de kinderarts.
De baby moet dus minimaal 5 dagen blijven, en we zullen niet bij elkaar op de kamer verblijven, die 5 dagen. Dit heeft te maken met het feit dat de baby op een highcare- of zelfs intensive care plek komt te liggen, en dat is niet te combineren met een bed voor mama. Dit is toch wel iets waar ik niet bij had stilgestaan en waar ik toch ook wel een beetje verdrietig van wordt.....
Om 13:00 uur hebben we gesproken met de gynaecoloog Olivier vd Heide, i.c.m. Van den Brink.
Kort samengevat kwam het op het volgende neer:
Half 5 waren we uiteindelijk thuis, wat een dag!
Eigenlijk lopen er twee dingen naast elkaar: de gezondheid van de baby en de bevalling.
T.a.v. de baby zijn we de dag begonnen met (wederom) een uitgebreide echo. De arts was tevreden, de holle ader (die het bloed van het onderlichaam naar het hart vervoert) was alleen niet te vinden. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, zeer waarschijnlijk heeft het lichaam zelf een ader aangemaakt om het over te nemen. Als er helemaal niets zou zijn, zou de baby nl niet leven.
De darmpjes (toch de zwakke plek bij deze afwijking) zagen er goed uit, al geeft dat absoluut geen garantie, aldus de echoscopiste. Het spannende moment is als de baby gaat eten, dan kan het alsnog misgaan met de darmen.
De baby schijnt grote voeten en lange benen te hebben.....
Vervolgens kwam het gesprek met de gynaecoloog (in opleiding), dr. Van den Brink en hebben we gesproken over de bevalling.
Dat gesprek verliep niet zo goed, aangezien ik zelf geen vertrouwen heb in een natuurlijke bevalling, als het gaat om mijn lichaam, de artsen, maar mn ook de baby (er is al iets niet ok, moeten we de baby dan ook nog aan een zware bevalling blootstellen?), en hij praatte richting het inleiden van de bevalling, om vervolgens op de natuurlijke manier te bevallen. Dit alles i.c.m. goede zorg, de juiste medicijnen om de gevolgen zoals bij bevalling nr. 1 te voorkomen en zonder pijn middels het toedienen van een ruggenprik.
Om mij hiervan te overtuigen werd uitgebreid alle nadelen en risico's van een keizersnede besproken. Ik raakte niet overtuigd en de gynaecoloog stelde voor om later op de dag nogmaals het gesprek aan te gaan, tezamen met zijn supervisor. Wij moesten op dat moment verder naar onze volgende afspraak; die met de kinderarts.
Om 12:00 uur gingen we het gesprek met kinderarts/neonatoloog Van Heijst in.
Hij heeft enige verdieping in de situatie en ook het vervolg kunnen geven: alles boven middenrif lijkt goed te zitten, en dat is een goed teken.
Zoals het er nu uit ziet, zal direct na de geboorte de algemene standaard check uitgevoerd worden. Eén a twee dagen later zal de baby uitgebreid onderzocht worden, middels o.a. röntgenfoto's en echo van hart, buik en alles er om heen.
O.b.v. de onderzoeken kunnen de aandachtspunten en bijzonderheden voor de toekomst worden vastgesteld. De kinderarts gaf aan dat er nu nog weinig is te zeggen over de gevolgen voor de baby, dat hangt af van de uitkomst van de onderzoeken en het feit of het eten binnen blijft en de darmen niet verstopt zullen raken. Er kunnen namelijk ook nog andere afwijkingen geconstateerd worden: voorbeelden hiervan zijn dat de milt niet aanwezig is (of dat er twee zijn) of problemen met de luchtwegen, waardoor er chronische verkoudheidsverschijnselen bestaan. Beide zaken zijn van invloed op de immuniteit van de baby, en er zal dan rekening gehouden moeten worden met vaccinaties, antibiotica toedienen e.d..
Wat wel duidelijk is, is als er de baby de eerste 5 dagen goed eet en poept, zonder dat er ook maar de minste of geringste twijfel is bij de werking van de darmen, de baby mee naar huis mag. De eerste dagen zijn cruciaal, daarna is de kans minimaal dat het alsnog mis kan gaan. Dit kan altijd nog gebeuren, maar de kans is te verwaarlozen, aldus de kinderarts.
De baby moet dus minimaal 5 dagen blijven, en we zullen niet bij elkaar op de kamer verblijven, die 5 dagen. Dit heeft te maken met het feit dat de baby op een highcare- of zelfs intensive care plek komt te liggen, en dat is niet te combineren met een bed voor mama. Dit is toch wel iets waar ik niet bij had stilgestaan en waar ik toch ook wel een beetje verdrietig van wordt.....
Om 13:00 uur hebben we gesproken met de gynaecoloog Olivier vd Heide, i.c.m. Van den Brink.
Kort samengevat kwam het op het volgende neer:
- Zij geven hun voorkeur aan voor inleiden in de 38e of 39e week.
- Wij hebben argumenten voor keizersnede.
- Zij gaan extra info opvragen in Hengelo van vorige bevallingen.
- Wij gaan een weekje nadenken, en nemen hierbij alle voorgelegde (tot in het absurde) negatieve consequenties mee in de overweging.
- Volgende week vrijdag 20 maart om 10:00 uur gaan we weer om tafel met Van den Brink en een gynaecoloog.
Half 5 waren we uiteindelijk thuis, wat een dag!
Op weg naar Nijmegen
Vandaag is de dag dat we meer te weten zullen komen over de baby. Na een echo, afspraak met de gyn (hoe en wanneer gaan we bevallen?) zullen we de kinderarts/neonatoloog te spreken krijgen. De vorige en eerste keer dat we een kinderarts spraken, hadden we te maken met een arts die onbekend was met de afwijking en ons dus niet veel kon vertellen.
Vandaag zal dat anders zijn. Spannend dus. Al onze vragen staan op papier (digitaal weliswaar) en we zijn vol verwachting....
Vandaag zal dat anders zijn. Spannend dus. Al onze vragen staan op papier (digitaal weliswaar) en we zijn vol verwachting....
donderdag 15 maart 2012
hallo
Deze blog gaat over een bijzondere baby: Scharp-baby 3. Geboren in het jaar van de Draak, noemen we de baby Klein Draakje.
Baby 3 is van binnen heeeel bijzonder: de organen onder het middenrif liggen gespiegeld. Dit is een zeldzame afwijking, genaamd Situs Inversus.
Omdat het allemaal wel spannend is, en heel veel mensen met ons meeleven, houd ik een blog bij over de laatste weken van de zwangerschap en de geboorte en leven van ons kleine draakje!
Abonneren op:
Posts (Atom)